Frits Bakker
WESTKAPELLE – Toen de balans werd opgemaakt, aan het eind van de Ster Zeeuwsche Eilanden, was het vooral opvallend dat niet Marianne Vos met haar ploeg, maar het Cervélo van Egon van Kessel vrijwel alle prijzen had weggekaapt. Kirsten Wild won zaterdagmiddag in Westkapelle het eindklassement, hoewel het verschil met haar ploeggenote Iris Slappendel maar vier seconden was. Het groen van de punten ging ook naar Kirsten Wild, Iris Slappendel won het rood van de tussensprints en Lizzy Armitstead het wit van de jongeren. Over een ongekende suprematie gesproken.
Het eindpodium van de Ster met Vera Koedooder (strijdlust), Kirsten Wild (gele en groene trui), Iris Slappendel (rood) en Lizzy Armitstead (jongeren). foto Edwin van 't Westeinde
De Rabo Ster Zeeuwsche Eilanden werd drie dagen lang op hoog niveau uitgevochten. De proloog in Vlissingen was boeiend tot het laatste moment, maar werd in de laatste ritten totaal naar de hand van Cervélo gezet. Vrijdagavond reed er in de finale een kopgroep van zo’n dertig rensters weg, Kirsten Wild won de eindsprint en bleef leidster. En zaterdag in Westkapelle ging de dagzege naar Janneke Kanis, maar kon de Zwolse Kirsten Wild na afloop toch het geel aantrekken.
Janneke Kanis won de sprint van de laatste etappe voor Iris Slappendel. foto Edwin van 't Westeinde
De slotetappe werd door de harde wind uit elkaar geslagen, waardoor veel rensters de eindstreep niet haalden. Twee Zeeuwse meiden, Birgit Lavrijssen en Baukje Doedee, bleven niettemin een opvallende rol spelen. Birgit reed vooral vrijdag buitengewoon sterk als debutante tussen gelouterde vrouwen. Ze handhaafde zich in de kopgroep en eindigde als achttiende. Baukje reed die dag een solo op Noord Beveland, waar ze, vertelde ze later, ontzettend van had genoten. ,,Ik had het gevoel dat dit het echte wielrennen is.”
Voor Anne Eversdijk was het vooral ploeteren in de achterhoede op de laatste dag. De veelbelovende renster uit Kapelle is veranderd van studie, zit in drukke tentamenweken en kan daardoor weinig trainen. Agnieta Francke zit in een kwakkelperiode, nadat ze in het voorjaar drie weken ziek is geweest. Birgit Lavrijssen werd keurig 22e in het eindklassement en vijfde in het klassement van de jongeren. Baukje Doedee eindigde als 28e, Sonja Boogaard werd zeventigste. Het team van Rabo Lady Force eindigde vooral dankzij Baukje als dertiende in het ploegenklassement.
Birgit Lavrijssen wordt voor de etappe van vrijdagavond toegesproken door jurylid Martin Bruin over het protest met de oortjes. foto Robert de Jonge
Birgit Lavrijssen deed vrijdagavond mee aan een opvallende actie in het peloton. Ze protesteerde met de ploeg van Red Sun, geleid door de ex-toprenster Heidie van de Vijver, tegen het verbod op communicatie in het peloton. De UCI vindt immers dat er geen oortjes meer mogen worden gebruikt, zodat de ploegleiders niet meer in contact kunnen staan met de renners en rensters.
De jury deelde vrijdagavond voor de start waarschuwingen uit, onder meer aan Birgit Lavrijssen, die door het internationale jurylid Martin Bruin streng werd toegesproken. ,,Het oortje verwijderen of je gaat uit koers.”
De ploegleidersauto van SRAM Eemland reed tijdens de tweede etappe van de weg en dook de sloot in. De inzittenden bleven ongedeerd. foto Wim de Koeijer.
Die dag was er ook een opvallend incident in de koers. De ploegleidersauto van SRAM Eemland moest een uitwijkmanoeuvre maken voor een renster en kwam op de zijkant in een sloot terecht. De inzittenden bleven gelukkig ongedeerd, de schade aan de auto viel ook mee.
De Raboster Zeeuwsche Eilanden bewees maar weer eens dat het zijn plaats op de internationale kalender meer dan waard is. Het podium was indrukwekkend, al was het jammer dat Marianne Vos er meer een trainingskoers van had gemaakt dan dat ze voor de winst reed, de organisatie was voortreffelijk, de koers bij vlagen zeer attractief. Dat verdient een groot compliment voor Wim Polderman en zijn organisatie.
zeeuwswielrennen.wordpress.com 